Historia Koła Leśników


Nasza historia rozpoczyna się w 1919 roku, kiedy to na zebraniu 5 listopada zostało powołane Koło­ Rolniczo – Leśne Wszechnicy Piastowskiej (obecnego Uniwersytetu Przyrodniczego) w Poznaniu. Koło liczyło wtedy 55 leśników i 37 rolników. Został powołany pierwszy zarząd, na którego czele stanął przewodniczący – Tadeusz Konopiński, jego zastępcą został Zygmunt Jasielski, sekretarzem – Felicjan Dembiński, skarbnikiem – Zygmunt Drobnik i bibliotekarzem – Stanisław Łopaciński.

W marcu 1920 Koło rozdzieliło się na dwie organizacje, ponieważ sekcja rolna przeniosła się na Sołacz. Komisja Likwidacyjna dokonała podziału kasy i biblioteki. Studenci działali dalej, ale teraz pod nieco inną nazwą, Stowarzyszenia Studentów – Leśników Wszechnicy Piastowskiej w Poznaniu. Sama nazwa Koła ulegała jeszcze licznym modyfikacją, ale wśród studentów zawsze było Kołem Leśników.

W pierwszych latach istnienia Koło pełniło wiele zadań, którymi teraz zajmuje się dziekanat, wydawnictwa, administracja itp. To członkowie Koła Leśników pisali pierwsze podręczniki i materiały do nauki (Sekcja Skryptów). Początkowo siedziba KL była w piwnicy Zamku Poznańskiego, następnie w latach 1923 ‑ 1928 na strzelnicy na Sołaczu. W 1928 wybudowano i oddano do użytku Dom Akademicki Sołacz, na jego parterze znajdował się Klub Leśników, Rolników, Sekretariat Koła Rolników i stołówka, a na pierwszym piętrze Sekretariat Koła Leśników i kilka pokoi studenckich. Fundusze na działalność Koła były czerpane ze składek członków, datków od osób prywatnych, dotacje z uczelni i dziekanatu były sporadyczne, wpływy były również z biletów na prelekcje organizowane przez Koło, oraz z biletów na Bal Leśnika. Coroczny Bal Leśnika nie był tylko wielkim wydarzeniem dla KL, zapisał się również w życiu kulturalnym Poznania. Pamiętny Bal odbył się w 1930 roku, kiedy to zjawili się Leon Mroczkiewicz i Tadeusz Perkitny, absolwenci Wydziału Leśnego, którzy właśnie wrócili z podróży dookoła świata.

W pomieszczeniach Koła często zapraszano gości i organizowano prelekcje i odczyty, które cieszyły się dużym zainteresowaniem. Wraz z absolwentami były organizowane liczne wycieczki, zarówno w okolicach Poznania, jak i w dalsze zakątki Polski. Raz do roku odbywała się wycieczka dla pracowników i studentów Wydziału Leśnego. W ten sposób studenci odwiedzili m.in. Białowieżę, Tatry, Polesie, Bory Tucholskie.

Koło Leśników zawsze aktywnie uczestniczyło zarówno w życiu akademickim w Poananiu, jak i pozna nim. Delegacje KL brały udział w zjazdach: Centralnego Związku Kół Naukowych Polskiej Młodzieży Akademickiej, Kół Leśników, Kongresu Naukowego Polskiej Młodzieży Akademickiej w Warszawie. Utrzymywane były również kontakty z Kołami Leśników z SGGW i z Politechniki Lwowskiej. W 1935 roku goszczono 30 osobową grupę ze Lwowa. Koło dawało również możliwość zarobku studentom (korepetycje), mniej zamożnym przekazywano skrypty i oferowano niewielkie bezzwrotne pożyczki, oraz organizowało praktyki w lasach państwowych i prywatnych, oraz za granicą kraju (płatne).

Wybuch II Wojny Światowej przerwał działalność Koła, wielu członków zginęło w obronie ojczyzny. Ich pamięci jest poświęcona tablica na I piętrze Coll. Cieszkowskich. Stosunkowo dobrze znane są losy tylko kilku członków Koła, m.in. Antoniego Borkowskiego, który opisał swoje losy w książce „Zerwane sieci”.

Pierwsze powojenne zebranie Koła odbyło się 26 września 1945 roku. Został wybrany nowy zarząd, prezesem został Józef Walczak, jego zastępcą Jan Papke, sekretarzem Edward Żółciak, skarbnikiem Barbara Skarbek, bibliotekarzem Zygmunt Kazimierczak, gospodarzem Stefan Kubiak. Nowy zarząd miał bardzo trudne zadanie, musiał podnieść KL po wojnie. Odbudowali DAS, odzyskali całą bibliotekę przedwojenną, i wznowili działalność. Prezesem Sekcji Wydawniczej został Bronisław Banach, pod którego kierownictwem w latach 1945 – 1948 wydano 8 pozycji.

W lutym 1947 zorganizowano pierwszy powojenny Bal Leśnika. Bilety na Bal Leśnika w 1948 roku kosztowały 400zł, 200zł dla studentów. Pieniądze były zbierane na odbudowę DAS-u. Koło Liczyło wtedy ok. 600 członków.

W 1950 roku Koło Leśników, jak i wszystkie inne organizacje, musiało zostać rozwiązane. Likwidacji oparła się tylko Sekcja Łowiecka, z niej powstało Kółko Łowieckie, podtrzymujące tradycję KL. Już w roku 1957 Koło zostało reaktywowane przy Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu.

W 1960 roku Koło liczyło ok. 110 członków, zostały powołane sekcje Ochrony Środowiska Przyrodniczego, Użytkowania Lasu i Hodowli Lasu, w 1961 roku powstała Sekcja Ornitologiczna. Koło zaczyna odnosić sukcesy, w kwietniu 1962 na IV Ogólnopolskim Seminarium Studenckich Kół Naukowych WSR w Koszalinie członkowie przedstawili referaty, które zajęły czołowe miejsca(1,2, dwa 4 i 5 miejsce). W 1964 powstała Sekcja Entomologiczna. W tym okresie Koło była bardzo aktywne nie tylko naukowo, ale i towarzysko. Uczestniczyło w konferencjach, prelekcjach, jak również m.in. w spływach kajakowych powiązanych z liczeniem ptaków.

Koło zostało uznane za najlepiej działające na polu ochrony przyrody w Polsce, przyznano mu również puchar przechodni Przewodniczącego Zarządu Głównego Ligi Ochrony Przyrody, oraz Nagrodę Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w postaci kamery filmowej. I tak w 1971 powstała Sekcja Filmowa. Od 1972 roku Koło Leśników działało przy Akademii Rolniczej. Rok 1979 był jubileuszowy, Koło obchodziło 60 urodziny. Z tej okazji odbył się jubileuszowy zjazd absolwentów i wybito jubileuszowy znaczek z numerem 60.

Stan wojenny (1981) zakłócił działanie Koła, ale nie przerwał jego działalności. Tragicznym dniem był 10.12.1982, Minister Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki rozwiązał wtedy wszystkie istniejące organizacje. Prezesem był wtedy Władysław Kusiak, któremu udało się po wielu próbach reaktywować Koło 13.05.1983. i już tego samego roku trzy osoby pojechały na konferencję do Brna, a w październiku zorganizowano I Międzynarodowe Zawody Studentów Leśnictwa, które organizowane są do dziś dnia. Koło wydrukowało „Śpiewnik Piosenek Leśnych”.

Jedną z większych imprez organizowanych przez Koło było 17 Sympozjum Studentów Leśnictwa zorganizowane w 1989, w którym wzięli udział goście z 19 krajów Europy. I tak do dzisiejszego dnia podtrzymujemy tradycje Koła Leśników. Co roku jest organizowane Polowanie Hubertowskie, Msza Hubertowska, wydziałowa wigilia w „Dużej Dziupli”, Skromny Bal Leśnika, Międzynarodowe Zawody Studentów Leśnictwa. Mamy swoje logo, które przez lata ulegało licznym modyfikacjom, a konkurs na pierwsze logo został ogłoszony już w 1921 roku. Mamy również swój Hymn, który stał się Hymnem Poznańskich Leśników. Oraz mamy swojego opiekuna który nas wspiera, podpowiada i popycha do działania. Od niedawna jesteśmy ponownie członkami IFSA – International Forestry Students’ Association.

Historia tutaj umieszczona jest bardzo okrojona, skupiłam się tylko na najistotniejszych punktach, brakuje w niej wielu nazwisk i faktów. Nasza 90-letnia historia została spisana w książce pod redakcją dr Jarosława Szabana pt. „Historia Koła Leśników 1919-2009”.

Kasia Michalak